Hostess te scooter

Hallo allemaal!

Weer een berichtje van mij, dus weer een week voorbij. In deze week is er ook weer veel gebeurd. Zo hebben we met het hele team de laatste excursie gedaan die nog hoorde bij mijn inwerkprogramma; een boottocht naar het onbewoonde eiland Kuriat. Het was een uur varen naar het eiland en vlak voor het eiland moesten we overstappen op een kleiner bootje om de kust te kunnen bereiken. Kuriat is helaas geen bounty-eiland; dus geen palmbomen of parelwit zand. Het eiland zag er eigenlijk een beetje uit als het duinlandschap van Nederland. Op het eiland zelf hadden we een paar uur om lekker te zonnen. Een beetje jammer hierbij was dat er continu muggen en horzels om ons heen vlogen, niet echt relaxed liggen dus! Wonder boven wonder ben ik niet gestoken, want in ons appartement vinden we ook elke keer weer muggen en pas had ik ongeveer 20 muggenbeten. Die vinden me wel te eten dus!

Helaas, het vakantiegevoel gaat dus een beetje voorbij! Nu is het aan de slag en hard ook. Wie weet zullen we op onze vrije dagen nog wel excursies gaan doen, via Tui kan dat toch gratis. Je moet eruit halen wat erin zit he ;) Nou dat doe ik zeker! Ik begin dit land steeds leuker te vinden. 'I'm a guide!'
In ieder geval, zoals ik zei; aan de slag! Deze week ben ik weer een stukje zelfstandiger geworden. Zoals ik in mijn vorige bericht vertelde moest ik afgelopen donderdag voor het eerst een eigen welkomstmeeting geven. Eigenlijk zou die om 18.00u plaats vinden, maar daarvoor deed ik er met behulp van mijn collega ook alvast 1. Hier waren 4 mensen bij aanwezig, dus dat stelde niet veel voor :P Bij mijn eigen meeting waren ongeveer 10 mensen aanwezig, ook niet echt veel dus, maar het was wel een betere oefening. Bij een klein groepje pas je je informatie toch een beetje aan aan wat de mensen willen weten. Maargoed! Ikzelf vond dat het best goed ging eigenlijk. Ik was niet echt zenuwachtig, en had daarvoor met de mensen ook al een beetje gekletst over het weer in Tunesië, het weer in Nederland, hoe hun vlucht geweest was, of ze al een beetje bij waren gekomen etc. Ik had nog wel een spiekbriefje bij de hand maar daar heb ik eigenlijk niet echt op gekeken. Natuurlijk ben ik wel wat dingetjes vergeten, maar zo gaat dat als je het voor de eerste keer doet. Een collega van mij zit hier nu bijna 2 maanden en zelfs die vergeet nog wel is wat. Het kan ook niet in 1x perfect gaan he ;) De gasten waren gelukkig heel positief, daar gaat het natuurlijk om. Aan het eind van de meeting verkocht ik mijn eerste excursie. Uiteraard was ik heel trots :P

Vrijdag moest ik in mijn eentje al bezoeken doen, omdat de collega die dat normaal gesproken doet mee op excursie ging naar Kuriat. En dus was ik de sjaak! Ik vond het wel heel spannend; kan ik de hotels wel vinden, loop ik niet tegen dingen aan waar ik absoluut geen idee van heb wat ik ermee moet... Maar het viel allemaal mee. Bij een paar hotels kwam er niemand, en bij één hotel zaten er al mensen op me te wachten en volgden ze elkaar op totdat mijn half uur voorbij was. De meeste vragen wist ik wel te beantwoorden, en bij de vragen waarop ik geen antwoord wist gaf ik toch zo goed mogelijk antwoord, maar gaf ik aan dat ik dat nog even na zou vragen omdat het eigenlijk mijn hotel niet was (wel waar, maar niet een goede reden waarom ik geen antwoord wist). De meeste gasten tegen wie ik dit zei hadden op het bord al een andere naam zien staan dus die knikten begripvol. XD

Een niet onbelangrijk detail is ook dat ik een scooter heb gekregen! Ook weer erg spannend. Ik kreeg hem op woensdag en hij stond bij de huisbaas van mijn collega. Ali (zoon van de huisbaas) hielp me om het ding te begrijpen. Wat een toestand. Ik moest er voor het eerst een rondje op gaan rijden en de halve familie stond toe te kijken! Het ding is echt niet normaal zwaar, dus ik hoop niet dat ik er ooit onder kom te liggen. De volgende dag moest ik met een collega mee voor de welkomstmeetings en toen moest ik er dus mee het verkeer in. Ze rijden hier als gekken, dus het was best lastig om tegelijkertijd het ding te besturen, het verkeer in de gaten te houden en ook nog is de route proberen te onthouden. Ook ben ik geen kind meer dus ik begrijp maar al te goed dat als ik onderuit ga, het geen fijn gevoel zal zijn. Ik zit er namelijk met blote armen en benen op dus je begrijpt het kaasschaafeffect wat dat zou geven! Het rijden gaat gelukkig eigenlijk prima, 's avonds ben ik zelfs nog met Melissa achterop naar het centrum gereden. Ik ben wel blij met m'n scooter; eindelijk mobiel en niet meer van irritante taxichauffeurs afhankelijk! Het enige is dat ik een rijdende bezienswaardigheid ben. Ik begin het steeds irritanter te vinden.

Ook heb ik nog een ontploffing meegemaakt. Nouja, ontploffing is een groot woord maar in ieder geval ging het even niet goed. In ons appartement hadden wij naast de tv namelijk een beetje een aparte stekkerdoos liggen. Daar wilde ik dus een keer de stekker van m'n laptop in doen, wat een grote vonk gaf. Ik schrok me helemaal kapot en liet de stekker er half in hangen, wat een hoop geknetter gaf. Ik dacht echt dat ik óf mijn laptop eraan ging. Vervolgens deed ik mijn laptopstekker maar in het verlengsnoer van de ventilator.. Dat ging prima dus ik maakte me geen zorgen meer. Toen ik klaar was haalde ik de stekker eruit en deed ik de stekker van de ventilator er weer in. Pats! Het leek kortsluiting, een aantal apparaten functioneerden niet meer. Aan de andere kant stonden alle schakelaars van de stoppen nog dezelfde kant op... Ik ben blond dus ik begreep er niks van. Toen we 's middags op kantoor waren vertelde ik het aan m'n chef, die meteen de huisbaas ging bellen omdat ze het gevaarlijk vond, het niet volgens de afspraken was en dat als het zo doorging we daar weg zouden gaan. Dat zou uiteraard héél jammer zijn. :P 's Avonds kwamen er meteen 3 mannen. Mohammed (huisbaas collega) haalde alle stekkers uit de stekkerdoos en toen ontstond er een vlam, die snel weer doofde maar erna kwam er nog allemaal rook uit de stekkerdoos. Zoiets had ik nog nooit gezien of meegemaakt dus ik stond echt met open mond toe te kijken. Ik had er niet aan moeten denken wat er had kunnen gebeuren!
Ook zeiden we maar meteen dat we gas roken bij de gasfles. Mohammed ging meteen met zijn aansteker rond de gasfles te keer. Nou, toen dacht ik helemaal dat we de lucht in gingen. Gelukkig gebeurde dat niet maar we doen nu elke keer wel de gasfles dicht na gebruik.
Onze huisbaas heeft trouwens een elektrisch kookstel gekocht dat we kunnen gebruiken. We hadden helemaal niet gezegd dat we een andere wilden, maar alleen dat we ons zorgden maakten over de gaslucht. Nu voel ik me echt zo'n verwend Nederlands meisje die alleen maar loopt te klagen..

Verder heb ik weer een dagje bezoekuren achter de rug, die gelukkig ook goed ging. Door één gezin werd ik echt ondervraagd over van alles en nog wat, het leek wel een kruisverhoor. Gelukkig had ik wel antwoord op de meeste vragen; ik weet al best veel van Tunesië! De andere vragen heb ik gewoon gegokt. :P Aan het einde zeiden ze dat ze me waarschijnlijk niet meer zouden zien en bedankten ze me voor alle hulp. Ook boekten ze voor 6 personen de excursie naar het Zuiden. Ik zeg; commisie!! Ook was er pas een viertal meiden, die hier op vakantie zijn en ook het een en ander wilden weten. Ze waren van mijn leeftijd dus ik vond het echt wel apart om hun dan tijdens hun vakantie te begeleiden. Ik lijk meteen een stuk ouder ;) Mensen vinden het ook echt interessant, hoe ik hier woon en leef en of ik Nederland niet mis.

Ik ben er inmiddels ook achter waarom er een tijdsverschil is met Nederland. Het is namelijk zo dat volgende maand de ramadan begint. En zoals dat bij de ramadan gaat, mogen Moslims alleen eten tussen zonsondergang en zonsopgang. Door het tijdsverschil gaat de zon nu al een uur eerder onder, om 20.00u al, dus eerder eten! Best slim.
Ook wordt er in Sousse druk gewerkt. Volgende maand komt de president namelijk op bezoek en dat beloofd een hele heisa te worden. Nu al zie je overal mensen op straat die de stoepranden aan het verven zijn. Ongelofelijk!

Ondanks een hoop hindernissen weer een week overleefd in Tunesië. Bedankt voor alle reacties, echt heel leuk om te lezen!